Van uitzendkracht tot vestigingsmanager

Opstarten nieuwe productielocatie

Een jaar later vroeg MailStreet welke collega’s voor een paar weken naar Frankrijk wilden om te helpen met het opstarten van de nieuwe productievestiging aldaar. Deze vestiging print voor HelloFresh receptenkaarten en doet deze in enveloppen. Duncan had nog veel vakantiedagen staan bij zijn andere werkgever en kon gemakkelijk vier weken vrij krijgen. “Dus ik stak mijn hand op.”

Dat hij als zaterdagkracht toch door MailStreet werd geselecteerd komt door zijn proactieve houding, denkt hij. “Ik was dan weliswaar slechts uitzendkracht, maar ik pikte de dingen snel op. Bovendien zie ik het vaak als eerste als er dingen blijven liggen of niet goed gaan en grijp dan meteen in. Andere weekendkrachten zien dat natuurlijk ook. Zij kwamen vaak bij mij als ze vragen hadden, want op zaterdag zijn er maar beperkt mensen aanwezig op de productievloer. Daardoor had ik al een soort van leidinggevende rol, dat was organisch zo gegroeid”, vertelt hij.

Lijn brengen in de organisatie

In het najaar van 2023 ging Duncan voor een periode van vier weken naar Frankrijk om te helpen met het opstarten van de productie aldaar. Hij vertelt: “Er was een Franse vestigingsmanager, maar die had geen ervaring met onze specifieke productieprocessen. Ik heb die ervaring natuurlijk wel. Er stonden toen twee machines en er waren vier operators die verantwoordelijk waren voor het begeleiden van het productieproces en het verhelpen van storingen. Ik heb ervoor gezorgd dat er wat meer lijn kwam in de organisatie.”

Zijn positieve rol in het geheel was Lammert van Keulen niet ontgaan. Bovendien bleek hoe noodzakelijk een wat strakkere sturing vanuit Nederland was bij het opstarten van de nieuwe fabriek. Duncan: “Dus ik heb op een gegeven moment tegen Lammert gezegd: ik wil best voor een bepaalde periode naar Frankrijk verhuizen om de boel hier goed op de rit te krijgen.” Het was niet alleen een kans voor Duncan, maar ook voor MailStreet. “Want vergeet niet dat ik op dat moment nog altijd slechts uitzendkracht voor de zaterdag was”, lacht hij.

Ineens eindverantwoordelijk

MailStreet lijfde Duncan fulltime in en bood hem een serie trainingen aan, waardoor hij nog meer technische kennis opdeed van de machines. Met die bagage in zijn rugzak vertrok hij in januari naar de Parijse voorstad waar MailStreet Frankrijk is gevestigd. Behoorlijk spannend, zo geeft hij toe. “Want ik sprak de taal niet en ik kreeg direct al behoorlijk wat verantwoordelijkheid.” Zeker toen de Franse vestigingsmanager het bijltje erbij neergooide en Duncan de eindverantwoordelijkheid over de Franse vestiging kreeg. “Dan weet je: het hangt wel van mijn functioneren af of dit een succes wordt of niet.”

Leve Google Translate

Het taalprobleem lost Duncan op met Google Translate. “Met externe partijen zoals onze klant HelloFresh of leveranciers communiceer ik bij voorkeur via e-mail. Op de werkvloer gebruiken we een mix van Frans, Engels en communicatie met handen en voeten. Gelukkig heb ik bij mijn vorige werkgever veel te maken gehad met chauffeurs van over de hele wereld. Daar was ik niet beter gewend dan op die manier communiceren en dat lukte ook altijd.” Na vier maanden kan hij de taal steeds beter verstaan. “Als mensen langzaam praten en de moeite nemen om woorden die ik niet ken naar het Engels te vertalen, dan gaat het best goed. Als je de hele dag Frans om je heen hoort, dan leer je de taal best snel.”

Andere werkcultuur

Behalve wennen aan de taal moet hij ook wennen aan de Franse werkcultuur. Duncan: “Alles is hier heel hiërarchisch. De baas is ook echt de baas. Dat ben ik vanuit Nederland natuurlijk helemaal niet gewend. Het betekent bijvoorbeeld dat mensen minder hard werken zodra ik er even niet ben. Hoewel het niet bij mijn karakter past, moet ik hier af en toe wel even laten zien dat ik ook echt de baas ben.” Gelukkig zijn Fransen ook heel joviaal, en daar kan hij prima mee uit de voeten. “Ja”, lacht hij, “dat past wel bij mij en dat maakt ook dat ik een goede balans kan vinden tussen enerzijds de baas zijn en anderzijds ‘one of the guys’.”

Op dit moment is hij druk bezig met het werven van nieuw personeel. Hij weet zelf als geen ander welke vaardigheden die mensen nodig hebben. “De eerste werknemers waren geworven en aangenomen door onze eerste vestigingsmanager. Het was een voordeel dat hij de arbeidsmarkt kent, maar een nadeel dat hij nog niet vertrouwd was met onze productieprocessen. Niet iedereen die hij aannam beschikte over de juiste kwalificaties. Ik kan daar nu beter op letten.”

Uitdaging en verandering

Hoelang hij nog in Frankrijk blijft, durft Duncan niet te zeggen. “Dat hangt er helemaal van af hoe het loopt. Ik merk dat ik het leuk vind om nieuwe dingen op te starten of om een klein initiatief op te schalen. Daar ligt ook mijn kracht: processen uitdenken, zien wat er niet goed gaat en dat verbeteren. We zijn nu in de regio Parijs op zoek naar nieuwe klanten, waarbij we vooral contact zoeken met Nederlandse bedrijven. Als dat succesvol is en we hier snel groeien, dan wil ik graag nog even blijven. Maar als deze vestiging eenmaal staat en alles goed loopt, dan zie ik mezelf niet jarenlang op een draaiende ‘winkel’ passen. Dan zoek ik op een gegeven moment toch meer uitdaging en vooral meer verandering.”

Want hij heeft dan weliswaar geen HBO-opleiding gedaan, dat is wel zijn werk- en denkniveau. “Ik ben blij dat MailStreet als leer/werkbedrijf er helemaal op is ingericht om snel te doorgronden welke kwaliteiten medewerkers hebben. Ze bieden je de kansen die bij je passen. Ik denk dat er weinig werkgevers zijn die, zoals MailStreet, het aandurven om een uitzendkracht met ‘slechts’ een MBO-opleiding en relatief weinig werkervaring te bombarderen tot vestigingsmanager. Daarmee nemen ze natuurlijk best een gok, maar gelukkig heb ik tot nu toe het vertrouwen nog niet beschaamd”, besluit hij.